Τριανταφυλλιά : το όνομα του ρόδου

 

Το άνθος της τριανταφυλλιάς μεταφέρει την αίσθηση του έρωτα, της αγάπης,της λατρείας, του πάθους…
Είναι άγνωστο ποιος είχε την <<ωραία ιδέα>> να ανακηρύξει το τριαντάφυλλο <<βασιλιά των λουλουδιών>>, αλλά μάλλον το άρωμα του φαίνεται να είναι υπεύθυνο για την ακαταμάχητη έλξη που άσκησε στους ανθρώπους ήδη από τα αρχαία χρόνια.

   

   Το χρώμα στα τριαντάφυλλα

Το πιο κοινό χρώμα στις τριανταφυλλιές είναι το ροζ, συμπεριλαμβανομένων και των άγριων τριανταφυλλιών. Ωστόσο σήμερα υπάρχουν τριαντάφυλλα σε πολλούς συνδυασμούς και αποχρώσεις. Ξεκινώντας από τα βασικά χρώματα του παρελθόντος δηλαδή ροζ, κόκκινο, κίτρινο και άσπρο, στον αιώνα μας με τη διαρκή αναπαραγωγή και τις διασταυρώσεις έχουν δημιουργηθεί χρώματα όπως το μωβ, το βερικοκί, το ροδακινί το πορτοκαλί και συνδυασμοί αυτών.
Σίγουρα, ο καθένας μας έχει το αγαπημένο του χρώμα τριαντάφυλλου, αλλά αυτό αλλάζει κατά καιρούς. Πριν σαράντα χρόνια το κόκκινο ήταν με διαφορά το δημοφιλέστερο χρώμα. Στην πραγματικότητα περισσότερο από το 40% των τριαντάφυλλων που έχουν πουληθεί παγκόσμια από ανθοπώλες ήταν κόκκινα. Πριν είκοσι χρόνια το έντονο άλικο κόκκινο έγινε μανία. Σήμερα υπάρχει μια αίσθηση ότι η νοοτροπία των κηπουρών έχει αλλάξει και κυριαρχούν τα παστέλ χρώματα, ειδικά το ροδακινί και το βερικοκί.

Πολλοί προσπαθούν να πετύχουν μπλε ή μαύρα τριαντάφυλλα. Στην πραγματικότητα, η χρωστική μπλε ουσία δεν υπάρχει οργανικά στα τριαντάφυλλα και η επιστήμη λέει ότι, δεν πρόκειται να υπάρξει μπλε τριαντάφυλλο πολλαπλασιασμένο φυσιολογικά. Ωστόσο στην Αυστραλία με την βοήθεια της γενετικής μηχανικής έχουν αποσπάσει τη μπλε χρωστική ουσία από άλλα είδη λουλουδιών και προσπαθούν να την εμφυτεύσουν στα τριαντάφυλλα.

Όσο για το μαύρο, υπάρχουν σήμερα πολύ σκούρες κόκκινες ποικιλίες που είναι πολύ κοντά στο μαύρο χρώμα, ειδικά όταν είναι μπουμπούκια και όταν ο καιρός είναι κρύος. Το πρόβλημα με αυτό το χρώμα είναι ότι ένα μαύρο τριαντάφυλλο θα καιγόταν κάτω από τον καυτό ήλιο όπως μπορεί να καεί ένας άνθρωπος που φοράει ένα μαύρο ρούχο.

Ακόμα και τριαντάφυλλα της ίδιας ποικιλίας πολλές φορές διαφέρουν στο χρώμα και αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η οξύτητα του εδάφους, η εποχή του χρόνου, το κλίμα της περιοχής, τα λιπάσματα είναι παράγοντες που έχουν κάποια ανεπαίσθητη επίδραση στο χρώμα. Σύμφωνα με μια θεωρία, την μεγαλύτερη επίδραση στο χρώμα τους, τα τριαντάφυλλα την δέχονται από την υπεριώδη ακτινοβολία. Όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο Βόρειο Πόλο, υπάρχει λιγότερη ακτινοβολία. Να γιατί τα τριαντάφυλλα στη Βόρεια Ευρώπη έχουν πιο έντονα χρώματα από αυτά της Κεντρικής Αμερικής.
Το υπεριώδες φως ευθύνεται για το ξεθώριασμα και το μαρασμό των χρωμάτων στα τριαντάφυλλα. Το μέγεθος του ξεθωριάσματος διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία. Μερικές ξεθωριάζουν περισσότερο από τις άλλες. Ο συνδυασμός του υπεριώδους
φωτός και του ζεστού καιρού αυξάνει την ένταση της ακτινοβολίας και γιʹ αυτό άλλωστε ο κόσμος το καλοκαίρι φοράει αντηλιακά.
Ένα άλλο παράδειγμα πάνω σʹ αυτό μπορούμε να δούμε στα θερμοκήπια που είναι καλυμμένα με πλαστικό, το οποίο φιλτράρει την υπεριώδη ακτινοβολία. Έχουμε δει σε μερικές ποικιλίες μεγάλη διαφορά στο χρώμα. Μερικά τριαντάφυλλα που είναι ροζ στο θερμοκήπιο μπορεί να γίνουν πορτοκαλί αν καλλιεργηθούν έξω. Ενώ μια άλλη κόκκινη ποικιλία όταν καλλιεργηθεί έξω γίνεται πορφυρή. Τα περισσότερα τριαντάφυλλα αλλάζουν μόνο ένα ή δύο χρωματικούς τόνους.
Αν θέλετε να διατηρήσετε το έντονο χρώμα στα τριαντάφυλλά σας, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι, να προσθέσετε θειικό μαγνήσιο στο έδαφος γύρω από το φυτό κατά τη διάρκεια του ανοιξιάτικού κλαδέματος.

            Το άρωμα στα τριαντάφυλλα

Το άρωμα στα τριαντάφυλλα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και σύνθετη υπόθεση. Αξίζει να δούμε κάποιες απόψεις που ειπώθηκαν σχετικά με το άρωμα στα τριαντάφυλλα, από τον Γάλλο Henri Delbard, ίσως τον πιο ειδικό παγκοσμίως σε αυτό το θέμα. Ένα σημείο που κυρίως επεσήμανε είναι ότι, όταν μυρίζουμε ένα τριαντάφυλλο, μπορούμε να το μυρίσουμε μόνο για τέσσερα ή πέντε δευτερόλεπτα. Η μυρωδιά όμως θα εμφυτευτεί στη μνήμη μας. Αν θέλουμε να έχουμε πραγματική εντύπωση του αρώματος πολλών διαφορετικών τριανταφυλλιών, θα μπορούσαμε να μυρίσουμε κόκκους καφέ ανάμεσα σε κάθε όσφρηση. Η καλύτερη στιγμή για να μυρίσετε τα τριαντάφυλλά σας είναι το πρωί όταν η θερμοκρασία είναι γύρω στους 18 ‐ 20 βαθμούς (C). Καθώς η μέρα γίνεται ζεστότερη, τα αιθέρια έλαια εξατμίζονται κάπως.

Πιστεύεται ότι μερικοί άνθρωποι έχουν περισσότερο αναπτυγμένη την αίσθηση της όσφρησης από άλλους. Έτσι ένα τριαντάφυλλο μπορεί να έχει πιο έντονη μυρωδιά για κάποιον απʹ ότι για κάποιον άλλο.
Είναι μια αρκετά σύνθετη κατάσταση. Υπάρχουν κάποιοι παραγωγοί τριαντάφυλλων που δεν μπορούν να αισθανθούν καμιά μυρωδιά στα κίτρινα τριαντάφυλλα ενώ, από την άλλη απολαμβάνουν το άρωμα σε οποιουδήποτε άλλου χρώματος τριαντάφυλλα.

 

Πώς να κλαδέψετε τις τριανταφυλλιές

Τα υβρίδια τριανταφυλλιάς ωφελούνται από ένα βαθύ κλάδεμα στην αρχή της άνοιξης. Οι χαμηλές θαμνώδεις τριανταφυλλιές και οι τριανταφυλλιές που χρησιμοποιούνται για εδαφοκάλυψη χρειάζονται μόνο λίγο αραίωμα και διαμόρφωση στο σχήμα. Παρακάτω σας δείχνουμε αναλυτικά όλες τις τεχνικές.

Κλάδεμα υβριδίων τριανταφυλλιάς
Αφαιρέστε όλα τα νεκρά κλαδιά και όλα τα αδύνατα βλαστάρια. Κάντε τα κοψίματα, στο ύψος της ένωσης των βλαστών (το φουσκωτό σημείο στη βάση του φυτού).
Κόψτε όλα τα καδιά που έχουν κατεύθυνση προς το εσωτερικό του φυτού. Έτσι θα ανοίξει το φυτό σας και θα πάρει σχήμα κυπέλλου. Στα πολύ ζεστά κλίματα μερικοί συνηθίζουν να αφήνουν λίγα κλαδιά προς τα μέσα ώστε να σκιάζουν το σημείο ένωσης των βλαστών από τον καυτό ήλιο.
Στα μεσαία κλίματα, κλαδέψτε την υγιή βλάστηση, περιορίζοντάς την στο ένα τρίτο του αρχικού της μήκους.
Στα ψυχρά κλίματα, όπου η παγωνιά μπορεί να προξενήσει ζημίες αφαιρέστε όλους τους νεκρούς και πληγωμένους βλαστούς. Δηλαδή κάντε ένα βαθύτερο κλάδεμα.

Κλάδεμα θαμνώδους τριανταφυλλιάς
Αφαιρέστε όλα τα νεκρά κλαδιά και κλαδέψτε όλα τα αδύνατα και άρρωστα βλαστάρια. Μετά περιορίστε τα κλαδιά που έχουν δύσμορφο σχήμα.
Αν θέλετε να περιορίσετε το ύψος του φυτού και να το δώσετε σφαιρικό σχήμα θάμνου, ψαλιδίστε την πλεονάζουσα βλάστηση κατά το ένα τρίτο ή κατά το μισό του αρχικού της μήκους.

Κλάδεμα τριανταφυλλιάς εδαφοκάλυψης
Κλαδέψτε τα κλαδιά από τις τριανταφυλλιές εδαφοκάλυψης στο ένα τρίτο του αρχικού τους μήκους. Για να δώσετε ένα πιο απλωτό σχήμα, κόψτε τα κατακόρυφα κλαδιά χαμηλά στο σημείο ένωσης.

Κλάδεμα αναρριχώμενης τριανταφυλλιάς
Αφαιρέστε όλα τα νεκρά κλαδιά και όλα τα αδύνατα βλαστάρια στο σημείο της ένωσης. Αν στα παλιά κλαδιά έχουν αναπτυχθεί νέα εύρωστα βλαστάρια, αφαιρέστε το παλιά κλαδιά ακριβώς επάνω από τα βλαστάρια.

 

         Πώς να λιπάνετε τις τριανταφυλλιές

Οι τριανταφυλλιές κρατούν ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των κηπουρών και θεωρούνται πολύτιμες εξαιτίας της ομορφιάς και του αρώματός τους. Πολλές νέες, ανθεκτικές στις ασθένειες, θαμνώδεις τριανταφυλλιές ανθίζουν ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ακριβώς όπως τα πολύ γνωστά υβρίδια τσαγιού. Υπάρχουν πολλές άλλες ποικιλίες για να διαλέξουμε, όπως οι παλιές ιστορικά τριανταφυλλιές και οι εντυπωσιακές αναρριχόμενες. Όλες οι τριανταφυλλιές χρειάζονται άφθονο ηλιακό φως, καλό αερισμό, γόνιμο έδαφος και καλή αποστράγγιση. Για να λιπάνετε κατάλληλα τις τριανταφυλλιές, χρειάζεται μόνο να ξέρετε εάν ανθίζει μία ή περισσότερες φορές κάθε χρόνο. Αυτές που ανθίζουν συνεχώς χρειάζονται περισσότερο λίπασμα από αυτές που ανθίζουν μία φορά το χρόνο.
Οι τριανταφυλλιές χρειάζονται περισσότερο λίπασμα απʹ ότι άλλα είδη καλλωπιστικών θάμνων. Οι μεγάλες παλιές δεντρώδεις τριανταφυλλιές αλλά και οι αναρριχώμενες που ανθίζουν μια φορά έχουν τεράστιο ριζικό σύστημα, έτσι έχουν και τις μικρότερες απαιτήσεις τροφής. Αυτούς τους τύπους τριανταφυλλιάς πρέπει να τους λιπαίνεται μετά το τέλος της ανθοφορίας και αφού τα λουλούδια μαραθούν. Οι τριανταφυλλιές διαρκούς ανθοφορίας θέλουν τακτικό κλάδεμα και λίπασμα. Κάθε φορά που ένα υβρίδιο του τσαγιού ή άλλος τύπος τριανταφυλλιάς συνεχούς ανθοφορίας συμπληρώνει ένα κύκλο άνθισης, ψαλιδίστε τα κλαδιά που καταλήγουν σε άνθος. Για να αποφασίσετε σε πιο σημείο θα κάνετε το κόψιμο κοιτάξτε προσεκτικά το κλαδί για να δείτε σε ποιο σημείο έχει ξεπεταχτεί κάποιο μάτι πάνω από την πρώτη ομάδα φύλλων που έχει πέντε φύλλα (μερικές έχουν τρία).
Τότε κάντε το κόψιμο ακριβώς επάνω από το μάτι σε γωνία 45°. Κάντε ένα καθαρό κόψιμο χωρίς να σχίσετε τον φλοιό. Το μάτι αυτό (και πιθανότατα μερικά ακόμη κάτω από αυτό) θα αναπτυχθεί σε καινούριο ανθοφόρο κλαδί.
Για να σιγουρευτείτε ότι οι διαρκούς ανθοφορίας τριανταφυλλιές έχουν άφθονη ενέργεια για να αναπτύξουν νέα κλαδιά όλο το καλοκαίρι, λιπαίνετέ τις κάθε 2‐3 μήνες αρχίζοντας από νωρίς την άνοιξη. Δεν χρειάζεται να περιμένετε να περάσουν τρεις μήνες για να προσθέσετε λίπασμα. Αν οι τριανταφυλλιές σας δείχνουν ότι αργούν να ξανανθίσουν μπορείτε να τις λιπαίνετε κάθε ενάμιση με δύο μήνες. Σταματήστε να λιπαίνεται τις τριανταφυλλιές όταν βρίσκεστε στο φθινόπωρο, δύο μήνες πριν τις πρώτες παγωνιές. Τα τρυφερά κλαδιά που αναπτύσσονται το φθινόπωρο είναι πιο ευαίσθητα στο χειμωνιάτικο κρύο. Χρησιμοποιήστε λίπασμα τριανταφυλλιάς (15‐5‐13) βραδείας απορροφήσεως. Διασκορπίστε το ομοιόμορφα πάνω στο έδαφος γύρω από κάθε φυτό. Είναι εγγυημένη συνταγή για ισορροπημένη διατροφή, ανάλογη των απαιτήσεων των τριανταφυλλιών και υψηλής ποιότητας αποτελέσματα.

Ένα μικρό μυστικό και εντελώς ανέξοδο;; Μπανανόφλουδες στο χώμα της τριανταφυλλιας.

Πώς να φυτέψετε μια γυμνόριζη τριανταφυλλιά

Αν μετά από ένα κρύο χειμώνα, διαπιστώσουμε ότι το έδαφος δεν πιάνει πια πάγο, αυτό σημαίνει ότι ήρθε ο καιρός να φυτέψουμε τις γυμνόριζες τριανταφυλλιές μας.
Βασική προϋπόθεση φυσικά είναι να διαλέξουμε υγιή φυτά για να έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Αφού λοιπόν διαλέξετε το φυτό τις αρεσκείας σας μπορείτε να το φυτέψετε στον κήπο σας ακολουθώντας τις παρακάτω οδηγίες.
Μουσκέψτε την τριανταφυλλιά σε έναν κουβά με νερό.
Σκάψτε ένα λάκκο με πλάτος 60 εκατοστά και βάθος 30‐50 εκατοστά.
Ρίξτε στον πυθμένα του λάκκου κοπριά ή λίπασμα και σκεπάστε τα με χώμα. Σχηματίστε έναν σταθερό κώνο από χώμα μέσα στο λάκκο.
Απλώστε ομοιόμορφα τις ρίζες επάνω στον κώνο χώματος. Προσέξτε να μην έρχονται οι ρίζες σε άμεση επαφή με την κοπριά η το λίπασμα.
Κόψτε κοντύτερες τις μακριές ρίζες ώστε να καλύπτουν τον κώνο χώματος χωρίς να διπλώνουν.
Τοποθετήστε το φυτό πάνω στον κώνο έτσι ώστε το τμήμα του βλαστού (τα μπόλια), από το οποίο ξεκινάνε οι διακλαδώσεις να βρίσκεται ακριβώς επάνω από την επιφάνεια του χώματος ή κάτω από αυτήν σε περίπτωση που η θερμοκρασία πέσει κάτω από 10°.
Χρησιμοποιήστε το κοντάρι ενός φτυαριού για να ευθυγραμμιστείτε με το επίπεδο του εδάφους.
Συμπληρώστε τον λάκκο με χώμα πάνω από τις ρίζες και απλώστε το καλά ώστε να στερεωθεί το φυτό. Πατήστε καλά το χώμα με τα χέρια και τα πόδια σας ώστε να μη υπάρχουν κενά ανάμεσα στις ρίζες.
Γεμίστε σιγά σιγά τον λάκκο με νερό μέχρι να μουλιάσει το χώμα και να κατακαθίσει. Τότε συμπληρώστε με νέο χώμα μέχρι να γεμίσει ο λάκκος.

Ζεστά κλίματα: Όταν η βλαστική περίοδος αρχίσει σκάψτε ένα περιμετρικό αυλάκι γύρω από το λάκκο για να συγκρατείται το νερό στα ποτίσματα.

Κρύα κλίματα: Προστατέψτε την τριανταφυλλιά από το κρύο ή τον ξερό αέρα καλύπτοντας τον κορμό του φυτού με χώμα σε σχήμα λόφου. Όταν περάσει η ψυχρή περίοδος μετατρέψτε τον λόφο σε αυλάκι.

Έχετε υπόψη σας ότι οι τριανταφυλλιές προτιμούν ηλιόλουστες τοποθεσίες και προφυλαγμένες από ισχυρούς ανέμους. Μπορείτε να τις φυτέψετε μεμονωμένες ή ομαδικά φροντίζοντας να έχετε ορίσει τις κατάλληλες αποστάσεις μεταξύ τους ανάλογα με την ποικιλία. Σε κάθε περίπτωση θυμηθείτε πως ο βασιλιάς των λουλουδιών θέλει μια βασιλική θέση στον κήπο σας

 

 

               Οι ασθένειες στις τριανταφυλλιές

Πολλές διαφορετικές ασθένειες προσβάλλουν τις τριανταφυλλιές. Οι ασθένειες αυτές διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του φυτού αλλά και ανάλογα με την περιοχή. Να θυμάστε ότι η καλύτερη μέθοδος θεραπείας είναι η πρόληψη. Γιʹ αυτό να προσέχετε ώστε να αγοράζετε και να φυτεύετε πάντα υγιή φυτά, να καθαρίζετε τακτικά τον κήπο σας από τα μαραμένα φύλλα και τα αγριόχορτα, και να ψεκάζετε τακτικά τις τριανταφυλλιές σας με μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα.

                          Μυκητολογικές ασθένειες
Οι μυκητολογικές ασθένειες που προσβάλουν τις τριανταφυλλιές είναι κυρίως το ωίδιο, η μαρσόνια, η βοτρύτιδα, τα καρκινώματα, ο περονόσπορος, το βερτιτσίλιο και η σκωρίαση. Από αυτές το ωίδιο και η μαρσόνια είναι οι πιο κοινές.

 Μαρσόνια (Μαύρη κηλίδα): Κυκλικές μαύρες κηλίδες, συχνά συνοδευόμενες από κιτρίνισμα που προκαλούν και πρόωρη πτώση των φύλλων. Σε μερικά προσβεβλημένα φυτά ενδέχεται η φυλλόπτωση να είναι ολική κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Τα φυτά εξασθενούν, γίνονται ευαίσθητα στις χειμωνιάτικες παγωνιές, μαραίνονται και αποκτούν καρκινώματα στα κλαδιά. Η μαρσόνια εξαπλώνεται κυρίως από την πολλή υγρασία. Φορέας της είναι το στάσιμο νερό που μένει στα φύλλα για τουλάχιστο 6 ώρες πριν δώσει την θέση του στην μόλυνση. Προλάβετε την μαρσόνια φροντίζοντας συστηματικά τα φυτά σας. Το αυστηρό κλάδεμα την άνοιξη θα σας απαλλάξει από κάποια προσβεβλημένα κλαδιά στα οποία η ασθένεια έχει ξεχειμωνιάσει. Αρχίστε το πρώτο ράντισμα με μυκητοκτόνο όταν τα πρώτα φύλλα μισοκαφετιάζουν, και συνεχίστε τακτικούς εβδομαδιαίους ψεκασμούς όλη την περίοδο της βλάστησης.

Ωίδιο (Μπάστρα): Ένα παχύ στρώμα λευκής σκόνης εμφανίζεται πάνω στα νέα φύλλα, στους βλαστούς και τα μπουμπούκια. Οι νεαροί βλαστοί μπορεί να φουσκώσουν και να καταστραφούν και το φύλλωμα να ζαρώσει και να πέσει.
Τα κλειστά μπουμπούκια μπορεί να καλυφθούν εντελώς με άσπρη παχιά σκόνη.
Το ωίδιο δεν απαιτεί νερό στην επιφάνεια του φυτού για να εξαπλωθεί και ενεργεί κυρίως κατά την διάρκεια του ζεστού καλοκαιριού. Ένα καλό κατάβρεγμα με νερό κατά τη διάρκεια του μεσημεριού μπορεί να περιορίσει την ασθένεια αναταράσσοντας τον ημερήσιο κύκλο εξάπλωσής της, ενώ αφήνει και χρόνο στο φύλλωμα να στεγνώσει.
Ο μύκητας αυτός χρειάζεται ζωντανούς ιστούς για να επιζήσει. Το κλάδεμα, η συλλογή και ο περιορισμός των φύλλων κατά την διάρκεια της αδρανούς περιόδου μπορούν να περιορίσουν την προσβολή αλλά όχι να την εξαλείψουν εντελώς. Οι σπόροι του ωίδιου μπορούν να μεταφερθούν με τον αέρα από άλλες περιοχές και να δημιουργήσουν νέες εστίες. Φυτά που είναι φυτεμένα σε ηλιόλουστες τοποθεσίες με καλό αερισμό αντιμετωπίζουν λιγότερα προβλήματα από το ωίδιο. Τακτικοί ψεκασμοί με κατάλληλα μηκυτοκτόνα είναι απαραίτητοι.

                                Εντομολογικές ασθένειες
Οι εντομολογικές ασθένειες που προσβάλουν τις τριανταφυλλιές είναι τα κοκκοειδή, οι θρίπες, διάφορα είδη φυλλοφάγων εντόμων, αλλά κυρίως οι μελίγκρες.

Μελίγκρες (αφίδες‐ψείρες): Διάφορα είδη αφίδων προσβάλουν τα κλαδιά και τα μπουμπούκια της τριανταφυλλιάς. Οι αφίδες εμφανίζονται σε μεγάλες ομάδες και είναι ικανές να μαράνουν τις τριανταφυλλιές σας απομυζώντας τους χυμούς των φυτών. Οι αφίδες συχνά εμφανίζονται πάνω στα μπουμπούκια. Οι αφίδες αφήνουν ένα κολλώδες μελίτωμα που συσσωρεύεται στο φύλλωμα. Ο μύκητας της καπνιάς που αναπτύσσεται στο μελίτωμα μπορεί να μαυρίσει τα προσβεβλημένα φύλλα. Οι αφίδες καταπολεμούνται εύκολα με τη χρήση εντομοκτόνων, ωστόσο θα πρέπει οι ψεκασμοί να είναι τακτικοί γιατί οι επιδρομές τους είναι πολύ συχνές.

Τετράνυχος: Το άκαρι του τετρανύχου έχει συνήθως καφεκόκκινο χρώμα και είναι τόσο μικροσκοπικό που δεν μπορείς να το δεις χωρίς μεγεθυντικό φακό. Οι τετράνυχοι ξεχειμωνιάζουν σαν ενήλικες στα αγριόχορτα ή πολυετή φυτά του κήπου. Με την άνοδο της θερμοκρασίας αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Εξαπλώνονται ανησυχητικά σε πολύ ζεστό και ξηρό περιβάλλον. Εμφανίζονται συχνά και σε μινιατούρες τριανταφυλλιές εσωτερικού χώρου. Ο τερτάνυχος καφετιάζει και παραμορφώνει τα φύλλα σχηματίζοντας αραχνώδεις ιστούς στην κάτω επιφάνειά τους. Μπορεί να εξασθενήσει τελείως ένα φυτό.
Για να καταπολεμήσετε τον τετράνυχο, απομακρύνετε τα ξερόχορτα, αλλά και τα ζωντανά αγριόχορτα του κήπου σας από νωρίς την άνοιξη. Ψεκάζοντας τακτικά τις τριανταφυλλιές με νερό περιορίζετε την εξάπλωση του τετράνυχου καθώς μεταβάλλεται το ξηρό περιβάλλον. Ψεκάστε επίσης τακτικά με ειδικά ακαραιοκτόνα κατά προτίμηση μεσημβρινές ώρες, όταν οι τετράνυχοι βρίσκονται σε έξαρση.

Ποικιλίες
Υπάρχουν δεκάδες ίσως και εκατοντάδες ποικιλίες ανά τον κόσμο, όπου έχουν δανειστεί τα ονόματα αγαπημένων γυναίκειων πρόσωπων των ερευνητών, όπως Samantha, Belinda, Mercedes, cara mia,Baccara και πολλά άλλα. Παρόλα αυτά τις διαχωρίζουν σε 4 ομάδες: Νάνες ή μινιατούρες, Μεγαλόθαμνες, Δεντρώδεις και Αναρριχώμενες τριανταφυλλιές.

                            

                               Αρχιτεκτονική τοπίου

Τριανταφυλλιές ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΛΗΨΗ ΟΛΩΝ